Faktör analizi birbiri ile ilişkili çok sayıdaki değişkeni az sayıda,anlaşılır ve birbirinden bağımsız faktörler haline getirebilen bir analizdir.
- Faktör analizi yöntemlerinden en yaygın olarak kullanılan teknik "Principal Component Analysis" (Temel Bileşenler Analizidir)
- Faktör Analizinde; aralarında yüksek korelasyon olan değişkenler setinin bir araya getirilmesi suretiyle faktör denilen genel değişkenlerin oluşturulması söz konusudur.
Faktör Analizinde Amaç:
- Değişken sayısını azaltmak
- Değişken arası ilişkilerdeki yapıyı ortaya çıkarmak;yani değişkenleri sınıflandırmaktır.
Faktör Analizinde 4 temel aşama söz konusudur bunlar;
- Veri setinin faktör analizi için uygunluğunun değerlendirilmesi,
- Faktörlerin elde edilmesi,
- Faktörlerin rotasyonu,
- Faktörlerin isimlendirilmesidir.
Faktör analizi için veri setinin uygunluğunun değerlendirilmek amacıyla 3 yöntem kullanılır.Bunlar;
- Korelasyon matrisinin oluşturulması,
- Barlett testi ve
- Kaiser-Meyer-Olkin (KMO) Testleridir.
a) Korelasyon Matrisinin Oluşturulması: Değişkenler arasındaki korelasyonların yüksek olması istenmektedir.Değişkenler arasındaki korelasyonlar ne kadar yüksek ise değişkenlerin ortak faktör oluşturma olasılıkları da o kadar yüksektir.
b) Barlett Testi: Korelasyon matrisinde değişkenleri en azından bir kısmı arasında yüksek oranlı korelasyonlar olduğunu olasılığını test eder.
c) Kaiser-Meyer-Olkin Örneklem Yeterliliği Ölçütü: Gözlenen korelasyon katsayılarının büyüklüğü ile kısmı korelasyon katsayılarının büyüklüğünü karşılaştıran bir indekstir.
KMO orasının (0.5) üzerinde olması gerekir.Oran ne kadar yüksek olursa veri seti faköör analizi yapmak için o kadar iyi demektir.
(KMO) > 0.5 Gerekir

EmojilerEmojiler